A FRONTEIRA
O
espazo escénico simula un deserto. Zoa o vento. Aparece, á esquerda do escenario,
baixo un foco, un home cun sombreiro de ala ancha, cun poncho e cunha guitarra.
Polo seu aspecto dá a impresión de que
fixo unha longa viaxe. Comeza a tocar, con slide, un blues. O home fala: Esta é a historia dunha
viaxe. A viaxe real... ou non... dun home atrapado no deserto, baixo a calor
delirante do deserto. Dun home que decidiu abandona-lo país no que vivía… para
poder seguir vivindo. Dun home na procura do seu destino.
Esta é a historia do que sucedeu ó longo daquela
accidentada viaxe. A historia dun pesadelo. Dun soño? Só o home que a sufriu
ten a resposta. Eu son ese home, e esta é a miña historia.
O home canta.
El só contaba neste mundo co seu coche e a moza.
Cando ela lle falou do embarazo, el case chora.
Nena, nós non temos nada,
Díxolle, non temos nada.
Colleu as últimas moedas e encheu o depósito.
Quedar tirado no deserto é moi perigoso.
Nena,
teño que marchar,
Díxolle,
teño que cruzar…
A fronteira.
A guitarra soa agora distorsionada e o blues deriva
nun rock&roll. A luz do deserto amortece: vaise facendo de noite.
Prendeu o motor e abalouse a virxe colgada do
espello.
Conduciría all
night long pola estrada do deserto.
Virgencita que non me falte,
Virgencita que non me falte...
A gasolina.
Á dereita do escenario, e por detrás do home, aparece, baixo un foco, unha
moza. Iluminada de cintura para arriba,
leva un vestido de campesiña.
Amarrado ao volante lembrou as bágoas da súa nena.
Tes que ser valente, díxolle co peito cheo de pena.
Virxe
María que non me falte,
Virxe
María que non me falte…
A gasolina.
A escuridade aumenta. Ela canta dirixíndose ó home,
e el escóitaa mentres a mira.
MOZA
Cando
crúce-la fronteira
Non deixes
de pensar en min
Buscarémo-la
maneira
De que
vaia xunta ti.
A moza únese á canción, despois de cantar, tocando
un bombo e unha caixa. Tamén fai coros.
Cando chegue alén, pensou, vou traballar coma un
animaliño,
Para leva-la miña moza e que alí naza o noso
filliño.
Virgencita dame forzas,
Virxe María dame forzas
Para traballar...
E gasolina.
Agora
aparece á esquerda da moza un home, tamén baixo un foco, con aspecto de
narcotraficante.
Saiu do seu soño cando viu un home no medio da
estrada,
Que lle pediu que o levase, please, que o seu coche non arrancaba.
Virxe
María que non me falte,
Virxe
María que non me falte.
Xenerosidade…
E
gasolina.
Subiu
ao auto aquel home que ía tan ben vestido.
A
súa casa estaba alén, díxolle ao noso amigo.
Virgencita que non nos falte,
Virxe
María que non nos falte
Gasolina…
Gasolina.
Aínda
máis escuro. O autostopista canta.
AUTOSTOPISTA
Cando crúce-la fronteira
Poderás ser tan rico coma min
Alí terás canto queiras
Se escolles ben como vivir
O
home con aspecto de narco comeza a toca-lo o baixo. Súmase aos coros.
Durante millas aquel home falou da súa boa
posición.
Ata que viron ao lonxe unhas luces azuis, e pensaron
no peor.
Virgencita que non me paren,
Virxe
María que non nos paren.
E
levantaron a man,
E
mandaron parar.
Acéndese
un foco sobre un policía con casco de motorista e lentes de sol.
Achegouse un policía e apoiouse na xanela.
Mirou moi fusco ao noso amigo coa man na
cartucheira.
Pedíulle os papeis
Do coche e o seu carné,
Moi iracundo.
O pasaxeiro ben vestido, durante o boureo,
Tirou ao asento de atrás a súa bolsa, con moito
medo.
Virxe
María que non a atope.
E o garda dixo: baixen do coche,
Moi despaciño,
Con
sentidiño.
Case no luscofusco. O policía canta dirixíndose ao
home da guitarra; este, escoita amedrentado.
POLICÍA
Se
queredes cruza-la fronteira
Tedes que acata-
la lei
Non hai
outra maneira
De pasar e
chegar alén.
O policía toca unha media lúa.
O noso amigo pregou: eu só quero traballar.
E
o pasaxeiro dixo: eu son coma ti, tamén son un cidadán.
My
friend, non me compares,
Eu son honesto, ti ben o sabes.
Son do outro lado,
Son do outro lado.
.
Coas mans enriba do capó cacheou o rapaz
Mentres o viaxeiro falaba co garda de forma locuaz.
Despois mandoulle abri-las portas,
E o patrulleiro atopou a bolsa
Chea de drogha,
De cocaína.
Desenfundou e apuntou ao mozo, aquel axente.
E o tipo ben vestido dicía: iso non é meu, eu son
boa xente.
Virgencita axúdame,
Virxe María axúdame.
E saltou ás présas,
Saltou ás présas.
O policía desenfunda unha pistola e apunta o home -
que o mira arrepiado- mentres canta. Noite
pecha.
POLICÍA
Non vas
cruza-la fronteira
Se non
paras voute derribar
Acabáronse
as boas maneiras
Se non
volves vou disparar.
Soan tres disparos atronadores cortando a música. O
catro focos apáganse; só resta a escuridade da noite no deserto. Zoa o vento, e a el súmase o blues con slide do
inicio. O home canta.
Non se lle ve.
Morreu
no chan con tres buracos, un na caluga.
E a Virxe non lle deu ningunha axuda.
Coma un ente celestial baixa do ceo a Virxe María, radiante
e divina. Queda flotando. Cando comeza a cantar volve aparece-lo home baixo o
seu foco, pero esta vez sen sombreiro e co rostro” iluminado”. Mira para a
Virxe case en éxtase mentres ela canta.
VIRXE
MARÍA
Xa
cruzáche-la fronteira
Xa podes
vir xunta min
Non tiñas
outra maneira
E xa está
ben de pedir
Soan outra vez o bombo e a caixa, o baixo e a media
lúa. Aparecen baixo os seus focos, a moza, o autostopista e o policía facendo
coros.
Deixaches
atrás a fronteira
Aquí podes
ser rico e feliz
Esta é a
única maneira
De deixar
de ser un infeliz
De deixar
de ser un infeliz
De deixar
de ser un infeliz
De deixar
de ser un infeliz
De deixar
de ser un infeliz
De deixar
de ser un infeliz
Tocan todos. Mentres, a Virxe sobe ao ceo e amence.
FIN
Hai que matar ó da antepenúltima foto... é ou non é?
ResponderEliminar